All in Boeken
Kundera is iemand die zijn ogen heel goed de kost geeft, hij is zeer opmerkzaam en hij kan prachtig formuleren. Deze roman verscheen voor het eerst in 1969. En werd pas in 2000 voor het eerst in het Nederlands vertaald. Het leven is elders is een citaat van Arthur Rimbaud uit zijn werk Une Saison en Enfer. Het echte leven vinden we niet in de waarneembare werkelijkheid. Recensie door Enno Nuy.
Ik las dit boek van Sylvie Schenk in één ruk uit, goed geschreven, heel herkenbaar en je blijft er maar op kauwen. Ja, ook dit is oorlogsliteratuur. Was het niet Helmut Kohl die ooit eens zei dat hij leefde onder de Gnaden des Spätgeburts? Die genade hield in dat hij zichzelf niet hoefde te verontschuldigen en dat niemand hem ervan kon beschuldigen fout te zijn geweest. Recensie door Enno Nuy.
Van Dvorak, wiens muziek ik tot de dag van vandaag weet te waarderen, wist ik niet dat hij helemaal idolaat was van locomotieven en stoomtreinen. Brokken schrijft: “Zijn bloed had slechts een kleine visuele aanmoediging nodig om sneller door zijn aderen te stromen.” Dvorak had wel al zijn symfonieën in willen leveren als hij de stoomlocomotief had mogen uitvinden. Recensie door Enno Nuy.
Safae el Khannoussi is een nog jonge vrouw met een inktzwart wereldbeeld. Maar zij is ook een heel goed schrijfster en ik wilde per se dit boek tot de laatste pagina uitlezen. Eigenlijk zou iedere Afrikaan die overweegt naar Europa te emigreren dit boek moeten lezen. Dat zou leiden tot het meest effectieve asielbeleid ooit, want wie hierna nog een droom wenst te koesteren is ziende blind. Recensie door Enno Nuy.
In dit boek onderzoekt Jonathan Littell samen met fotograaf Antoine d’Agata het Oekraïne van Babi Jaar, waarover Anatoli Koeznetsov zo’n waanzinnig boek schreef, maar natuurlijk kom je dan onmiddellijk in een confrontatie met het huidige Oekraïne dat zucht en steunt onder de gesel van Poetin, een van de gevaarlijkste gekken die momenteel het wereldtoneel beheersen. Recensie door Enno Nuy.
Liefde in het Derde Rijk vertelt het verhaal van drie ogenschijnlijk willekeurig gekozen jonge mensen: Klara uit Gladbeck en Georg en Lore uit Breisach in Zuid-Duitsland, tussen de Vogezen en het Schwarzwald. Halverwege het boek komen de levens van Klara en Lore bij elkaar. Doorheen het boek lijken drie schikgodinnen aan alle touwtjes te trekken en de levens van onze drie hoofdpersonen te bepalen. Recensie door Enno Nuy.
Weinig bekend is het verzet van een groep moedige journalisten van de Münchener Post die zich vanaf de jaren twintig virulent keerden tegen het nazisme, en in hun teksten wezen op het gevaar van Hitler en zijn acolieten. Over deze verzetsgroep schreef de Amerikaanse journalist Terrence Petty een aangrijpend boek onder de titel Enemy of the People: The Munich Post and the Journalists Who Opposed Hitler. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Het klopt dat we de laatste tien jaar een wereldwijde erosie meemaken van liberaal democratische normen, van groeiende ongelijkheid en milieuschade, maar het liberalisme heeft in de voorbije 50 jaar wel de cultuuroorlog gewonnen. “Het liberalisme is onze poriën binnengedrongen om diepgaand en persoonlijk vorm te geven aan wie we zijn.” Het liberalisme als een manier van leven, nodigt je uit om erin te duiken. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Sasja Filipenko is een naar het Westen gevluchte Wit-Rus, niet welkom in eigen land, noch in dat van Poetin. Is er veel verschil tussen het Rusland van Stalin en dat van Poetin? O zeker, maar er zijn ook veel verontrustende overeenkomsten. Denk aan Navalny, aan Pussy Riot, aan Memorial. In het Rusland van vandaag overheerst het cynisme en zijn begrippen als ‘werkelijkheid’ en ‘waarheid volstrekt leeg geworden. Recensie door Enno Nuy.
Een van de meest geciteerde filosofen van deze tijd is Hannah Arendt. In haar meesterwerk ‘Totalitarisme’ verdiept de Joods-Duitse filosofe zich in de vragen die samenhangen met totalitaire politieke systemen. Dit werk dat voor het eerst verscheen in 1951 was baanbrekend omdat het voor de eerste keer de overeenkomsten tussen fascisme en het communisme blootlegde. Recensie door Dirk Verhofstadt.
Ten onrechte meende Junghuhn dat alle ziekten die de mens in de tropen bedreigden een gevolg waren van de grote hitte. Maar dat kwam toch vooral doordat me in zijn tijd de malariaparasiet, de virussen en bacteriën nog niet als ziekmakers kende. De biograaf meent dat het misverstand dat de Javaan zelf hier niet onder leed, een wel degelijk racistisch standpunt was maar dat lijkt mij wel erg kort door de bocht. Recensie door Enno Nuy.
Eigenlijk zit er totaal geen lijn in dit boek en desondanks kun je niet stoppen met lezen omdat wat je leest nauwelijks te bevatten is. De hel van Dante was niets vergeleken bij het inferno dat de nazi’s voor de joden bedachten en zij voerden hun perversie tot in het extreme door: zij lieten de joden het vuile werk opknappen. En dat heeft Cohen met precisie en nauwkeurigheid geboekstaafd. Recensie door Enno Nuy.
De nazi’s pasten deze tactiek toe in alle concentratie- en vernietigingskampen, wetende dat er altijd mensen te vinden zouden zijn die bereid waren met de vijand te heulen in de hoop al doende het eigen vege lijf te kunnen redden. Dat ze daartoe een geestelijke salto mortale moesten maken weerhield hen niet van hun amorele gedrag. Wij weten niet hoe wij zelf in zulke omstandigheden zouden reageren. We kunnen alleen maar hopen dat we voldoende morele moed bezitten. Recensie door Enno Nuy.
Rob van der Linden schreef een prachtige geschiedenis waarin hij gebeurtenissen en voorvallen, namen en personages op een knappe wijze aan elkaar knoopt. Uiteindelijk heeft hij mij overtuigd ook al zie ik wel enkele tekortkomingen en word je op een gegeven moment duizelig van al die verhalen, dreigt de overdaad te gaan storen. Recensie door Enno Nuy.
Van Oord bepleit het recht op rebellie te herwaarderen en legt daarbij de nadruk op geweldloos verzet. Wie is het niet met hem eens? Maar wij leven in een compleet andere wereld dan enkele decennia geleden. De Nederlandse regering zou niets liever doen dan het demonstratierecht fors inperken. Dit boekje zou verplichte kost moeten zijn voor alle Nederlandse parlementariërs. Maar het zal niet veel vruchtbare aarde meer aantreffen. Recensie door Enno Nuy.
Het Gilgamesh epos is een opmerkelijk verhaal, eerst en vooral vanwege de ouderdom. Het is het oudste overgeleverde verhaal dat we kennen. Een verhaal dat past in een lange traditie van de Odyssee, de Ilias, de bijbel, en het verhaal dat als eerste aan al die andere wonderlijke geschiedenissen voorafging. Het Gilgamesh epos is als het ware de oertekst van de menselijke soort. Recensie door Enno Nuy.
‘Onder de juiste omstandigheden ontpopt de onschuldig voorkomende islam zich in een gedaanteverwisseling tot het gewelddadige islamisme.’ En het zijn de linkse fellow travellers die daaraan meewerken. Een raadsel is hoe het kan dat linkse intellectuelen die zeggen op te komen voor de vrijheid van het individu en die de kant van onderdrukten kiezen, desalniettemin nuttige idioten van de islam worden. Recensie door Floris van den Berg.
Lindsey Stonebridge beschrijft hoe Hannah Arendt zich na haar vlucht uit de klauwen van de nazi’s vestigde in New York om er na te denken over migratie, stateloosheid en racisme in donkere tijden en wat we daar als menselijke wezens kunnen en moeten tegen doen. Aan de hand van vele voorbeelden van autocratisch beleid, toont ze aan dat de filosofische denkbeelden van Hannah Arendt vandaag nog bijzonder actueel zijn. Recensie door Dirk Verhofstadt.
De wetenschap ging er lang van uit dat dieren seks alleen gebruikten voor de voortplanting. Zichtbaar homoseksueel gedrag werd door wetenschappers veelal verdoezeld en genegeerd. Maar seks is complex gedrag. Het wordt aangewend voor stressregulatie, het verstevigen van sociale banden, de voortplanting of gewoon plezier. Mensen die iets tegen de lhbtq+ gemeenschap hebben, moeten dit absoluut lezen. Recensie door Enno Nuy.
Hannah Arendt waarschuwde er in een toespraak in 1975 nog voor dat totalitaire regeringen naar hun eigen goeddunken proberen om de geschiedenis te herschrijven of te begraven. Dat is ook de mening van Jason Stanley, een professor filosofie aan de universiteit van Yale, die in zijn nieuw boek Erasing History aantoont hoe extreemrechts wereldwijd bezig is het verleden aan te passen aan haar ideologische opvattingen. Recensie door Dirk Verhofstadt.
